مدرسه علميه الزهرا مياندوآب

در صحراي محشر بيرقي افراشته مي شودوهمه مردم از اولين تا آخرين زير لواي آن قرار ميگيرند با اينكه وادي وسيع است اما جاي سوزن انداختن نيست ومردم همانند تير در تركش به سختي در كنار هم قرار ميگيرند⁽¹⁾

جملگي در انتظار موعد رسيدگي به اعمال بندگان هستندكه ناگهان منادي ندا سر ميدهد (اين الرجبيون)،اهل ماه رجب كجايند؟

جمعي بر مي خيزند كه چهره شان چون ماه تمام درخشان است؛صفوف پريشان ومحير اهل محشر را ميشكافند ودر محضر مالك اين روز مي ايستند.منادا ندا سر ميدهد كه بهشت بر شما گوارا باد وايشان باآرامشي رشك برانگيز به سمت مامنامن الهي حركت ميكنند. زمزمه اي بر مي خيزد كه اينان چه كساني بودند كه اينچنين با احترام از صراط گذشتد؟

يكي از همان سيرتان مي گويد ما رجبيون هستيم،زنان ومرداني كه وقتي ماه رجب با تمام رحمتش بر ما سايه افكندبا روي گشاده به استقبالش رفتيم روزهاي از آن را روزه گرفتيم و شبهايش را به عبادت صاحبش گذرانديم.⁽²⁾ ما در ماه او كه همان ماه رجب است از بذل مال

دريغ نورزيديم تا براي آخرت خويش توشه اي فرستاده باشيم وخداوند بخشاينده به پاس اين اعمال مرحمتي فرموده كه نه چشمي ديده ونه گوشي شنيده^.(3)

دروازه هاي مهر و مهباني باز شده است وسفير مهرباني حضرت حق بشارت مي دهد كه :"ا ي مردم خدا همرابا بركت و رحمت ومغفرت رو به سوي شما آورده و درهاي رحمت در اين ماه گشوده است"،پس كساني كه پس از گشايش در آن را ميبندند چه عذري دارند

1)بحارالانوار،ج7،ص 111

2)ثمرات الحياه،ص 451

3)بحارالانوار ج20