مدرسه علميه الزهرا مياندوآب

فدک…یادآور غمهای دیرینه ی فاطمه است….یادآور رنجها و دردهای دردانه رسول…..
تاریخ ازغصه های فاطمه میگوید از مظلومیتهای شجاعترین بانوکه اکنون گوشه نشینی رادربیت الاحزان اختیار کرده….
میشنوم صدای سیلی را درصورت محزون فاطمه را از گلوی بغض آلود تاریخ…..جایش هنوز هم داغ است…
میبینم جراحات شمشیر را برتن خسته ی دخت نبی سلام الله علیهما … قنفذ زخمی کننده ی بالهای کبوتر باغ رسول است….
صدای طفلی 6 ماهه از بطن تاریخ دل رابه درد می آورد…کودکی ، میان در و دیوار جان میداد….
تاریخ میگوید و میگوید. از ندامت های دشمنان ، از نفرین زهرا سلام الله علیها … از دل شکسته ی زهرای اطهر ، از خانه نشینی های"علی"علیه السلام … و از شهادت زهرا سلام الله علیها…
نه تاریخ ! بایست ، دیگر نگو … دیگر نگو قصه ی غصه های “اهل بیت” را همگان میدانند … غربت های دیرینه ی آنان را ، جهان میداند…
تاریخ از رفتن فاطمه میگوید ، از آن شبی که جهانی ، با فاطمه به زیر خاک رفت …از آن شبی که ، دنیا “یتیم” شد …
واحزناه ! کمر تاریخ از درد این حادثه خم شد…
فاطمه ، جاوید همیشگی تاریخ ، چه مظلومانه و پنهانی ، بدرود حیات گفت….
بقیع ، خفته ی تاریخ ، معدن رازهاست … رازی به وسعت فاطمه سلام الله علیها….

                                                                                                                                                     زهرا مجیدی نیا