مدرسه علميه الزهرا مياندوآب

تحقيق پاياني با موضوع: علل و پيامدهاي كاهش حيا در جامعه
محقق: مهتاب تقي زاده
استاد راهنما: سرکار خانم نصيبه عمراني
استاد داور: حجت الاسلام و المسلمین علی قهرمانی

چكيده
«حیا» در لغت به مفهوم شرمساری و خجالت است که در مقابل آن «وقاحت» و بی شرمی قرار دارد. در فرهنگ عالمان اخلاق، حیا نوعی انفعال و انقباض نفسانی است که موجب خودداری از انجام امور ناپسند در انسان می گردد و منشأ آن ترس از سرزنش دیگران است.
بديهي است که يکي از مهم ترين راه هاي رسيدن به کرامت و عزت نفس، حيا است که صفت زيباي الهي و انبياء و حضرات معصومين (عليهم السلام) و بندگان صالح و شايسته حضرت حق بوده و هست و خواهد بود. انسان هاي صالح پيوسته با رفتارهاي عملي و اخلاقي خود ديگران را به رعايت حيا توصيه مي نمودند. در صورت پديدار شدن صفت زيباي حيا در ارکان مختلف زندگي آثار و برکات ارزشمندي به همراه خواهد داشت.
لذا سؤالي كه به ذهن مي رسد اين است كه علل كاهش حيا در جامعه كنوني چيست و چه پيامدهايي را به دنبال دارد؟
این تحقیق که به ‌صورت کتابخانه‌ای و توصیفی انجام یافته، نظرات مختلف کارشناسان و صاحب‌نظران را در پاسخ به این سؤال مطرح کرده است.
در نظر اسلام، حیا به عنوان يک دستور الهي كه تأکيد بسياري در فرمايشات حضرات معصومين (عليهم السلام) در خصوص آن شده، بايستي ابتدا در نهاد خانواده و سپس اجتماع فرهنگ سازي شود تا از آثار ارزشمند آن همچون، روابط سالم اجتماعي، دينداري و پايبندي به حدود الهي، حجاب و پوشش صحيح، کنترل نگاه و زبان، احترام متقابل به يکديگر، رعايت حقوق انساني و شهروندي و … برخوردار شد.
در صورت شکوفائي فرهنگ حيا و استفاده صحيح و بجا و خداپسندانه از آن، گذشته از آن که کانون خانواده را به سعادتمندي و مهرورزي توأم با عواطف شايسته¬ي انساني مي رسانيم، زمينه¬ي شکوفائي يک جامعه سالم و پويا و سعادتمند و مترقي و برخوردار از علم و دانش و تعهد و تخصص را مهيا مي نمائيم.
کلید واژه ها: علل، پیامد، کاهش، حیا، جامعه.